Athbhreithnithe: The Fault in our stars

Tá orm a bheith macánta, cupla míonna ó shin bhi me ag feachaint timpeall sa siopa leabhar áitiúil agus bhí dearbhán agam, mar sin bheartaigh mé leabhair randamach a cheannach. Gan amhras The fault in our stars a bhi ainm ar an leabhair. Leigh mé é agus tríd is tríd cheap me go raibh an leabhair ceart go leor, ní raibh mé gafa leis na carachteirí a bheith thar fóir.

I mo thuairim bhí John Green ag iarraidh ró dhian chun deagoirí éirimiúla a chruthú. I ndaíríre bhraith mé go raibh Hazel agus Augustus ina daoine sotalaí, róbhinn. Mar shampla, Bhi toitíní ag Augustus ina mbheal tríd an leabhair dúirt sé 'Bhí sé ina meafar'. I ndaíríre píre nach bhfuil sé seafoideach? Ní maith liom an carachtéir den Augustus go simplí.

Ar an lamh eile, silim go raibh Hazel níos fearr gan dabht. Bhain mé taitneamh as Hazel agus a clann i rith an leabhair. Go háirithe nuair a bhí sí ag fulaingt le ailse, mar bhí sé readúil agus íon ní raibh aon gcéill ann, is aoibhlinn liom radharc amháin, comhrá idir Hazel agus a tuistí dúirt sí go raibh sí "Ina buama agus lá amhain, Pléascfaidh mé agus deanfaidh sé dochar ar gach duine". Freisin thit mé i ngrá leis an cathair den Amsterdam. Roghnaigh an t-údar ait difrúil chun an scéal a insint agus bhí sé iontach, usaideann sé greann agus searbhasach an t-ám ar fad agus tugann sé tuin éadromchroíoch, mar sin comhlánaíonn sé na chuimhneacháin is troime.