I mo thuairim bhí John Green ag iarraidh ró dhian chun deagoirí éirimiúla a chruthú. I ndaíríre bhraith mé go raibh Hazel agus Augustus ina daoine sotalaí, róbhinn. Mar shampla, Bhi toitíní ag Augustus ina mbheal tríd an leabhair dúirt sé 'Bhí sé ina meafar'. I ndaíríre píre nach bhfuil sé seafoideach? Ní maith liom an carachtéir den Augustus go simplí.
Ar an lamh eile, silim go raibh Hazel níos fearr gan dabht. Bhain mé taitneamh as Hazel agus a clann i rith an leabhair. Go háirithe nuair a bhí sí ag fulaingt le ailse, mar bhí sé readúil agus íon ní raibh aon gcéill ann, is aoibhlinn liom radharc amháin, comhrá idir Hazel agus a tuistí dúirt sí go raibh sí "Ina buama agus lá amhain, Pléascfaidh mé agus deanfaidh sé dochar ar gach duine". Freisin thit mé i ngrá leis an cathair den Amsterdam. Roghnaigh an t-údar ait difrúil chun an scéal a insint agus bhí sé iontach, usaideann sé greann agus searbhasach an t-ám ar fad agus tugann sé tuin éadromchroíoch, mar sin comhlánaíonn sé na chuimhneacháin is troime.